Αρχαία Ελληνικά Α γυμνασίου

Ελαφος εὐμεγέθης ὥρᾳ θέρους διψῶν παραγίνεται ἐπί τινα πηγὴν διαυγῆ καὶ βαθεῖαν καὶ πιὼν ὅσον ἤθελεν προσεῖχεν τῇ τοῦ σώματος ἰδέᾳ. Καὶ μάλιστα μὲν ἐπῄνει τὴν φύσιν τῶν κεράτων ὡς κόσμος εἴη παντὶ τῷ σώματι. ῎Εψεγεν δὲ τὴν τῶν σκελῶν λεπτότητα ὡς οὐχ οἵων τε ὄντων φέρειν πᾶν τὸ βάρος.᾽Εν ᾧ δὲ πρὸς τούτοις ἦν, ὑλακή τε κυνῶν αἰφνιδίως ἀκούεται καὶ κυνηγέται πλησίον. ῾Ο δὲ πρὸς φυγὴν ὥρμα καὶ μέχρις ὅπου διὰ πεδίου ἐποιεῖτο τὸν δρόμον, ἐσῴζετο ὑπὸ τῆς ὠκύτητος τῶν σκελῶν.᾽Επεὶ δὲ εἰς πυκνὴν καὶ δασεῖαν ὕλην ἐνέπεσεν, ἐμπλακέντων αὐτῷ τῶν κεράτων ἑάλω, πείρᾳ μαθὼν ὅτι ἄρα ἄδικος ἦν τῶν ἰδίων κριτὴς ψέγων μὲν τὰ σῴζοντα, ἐπαινῶν δὲ τὰ προδόντα αὑτόν.

Ας δούμε πώς κλίνονται τα ουσιαστικά της Α κλίσης και πιο συγκεκριμένα,

• Αρσενικά σε -ας και -ης (νεανίας, ποιητής)
• Θηλυκά σε -α και-η (τράπεζα, ώρα, πηγή)

και ας τα συγκρίνουμε με την αντίστοιχη κλίση στα νέα ελληνικά, αναζητώντας στη συνέχεια τις διαφορές.

Ποιοι λόγιοι τύποι ουσιαστικών απαντούν άραγε στον ελληνικό κινηματογράφο και στην ελληνική τηλεόραση;;