• Έως τώρα η μορφή της εκπαίδευσης ήταν «δασκαλοκεντρική». Επικεντρωνόταν δηλαδή στιςανάγκες του διδάσκοντα και οι εκπαιδευόμενοι ήταν υποχρεωμένοι να προσαρμοστούν σε
  • αυτές. Τώρα είναι «μαθητοκεντρική», δηλαδή προσαρμόζεται στις ανάγκες του μαθητή.
  • Μέσω του διαδικτύου τόσο ο εκπαιδευτής, όσο και ο εκπαιδευόμενος μπορεί να έχειπρόσβαση σε πλούσιο πληροφοριακό υλικό (διεθνή πανεπιστήμια, βιβλιοθήκες κ.λπ.). Οεκπαιδευόμενος μάλιστα μπορεί να προσαρμόσει τα μαθήματά του και να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα που να καλύπτει τις ανάγκες του.
  • Η μάθηση μπορεί πλέον να προσαρμοστεί στο χρόνο που διαθέτει ο μαθητής. Επίσης, ηπροσαρμογή αυτή αφορά και τον τόπο. Ο μαθητής μπορεί να εκπαιδευτεί όποτε και απόόπου αυτός επιλέξει. Επίσης αποφεύγονται οι άσκοπες μετακινήσεις.
  • Με τις νέες τεχνολογίες η γνώση μπορεί να μεταδοθεί σε πολλές περιπτώσειςαποτελεσματικότερα. Ένα παράδειγμα είναι η χρήση flash και animation για δημιουργίαεκπαιδευτικού υλικού, τα οποία είναι εξίσου και ίσως πιο αποτελεσματικά από τις κλασικέςμεθόδους παραγωγής εκπαιδευτικού υλικού.
  • Είναι ευκολότερη η παρακολούθηση των μαθητών, αλλά και πιο αντικειμενική η αξιολόγησήτους, εφόσον δεν υπόκεινται σε υποκειμενική κρίση (συμπάθειες – αντιπάθειες του δασκάλου). Άλλος ένας λόγος είναι ότι το υλικό είναι προσβάσιμο από όλους ανά πάσαστιγμή.
  • Σημαντικότατο πλεονέκτημα αποτελεί και το γεγονός ότι ο αριθμός των συμμετεχόντων, αλλάκαι η ποιότητα του μαθήματος, δεν επηρεάζονται. Συνήθως στη κλασική εκπαίδευση, όταν οαριθμός των μαθητών είναι μεγάλος ενδέχεται να μειωθεί η ποιότητα του μαθήματος. Αυτόδεν συμβαίνει στην εξΑΕ.