Τι είναι το υλικό του υπολογιστή;
Το υλικό υπολογιστή είναι ένας συλλογικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει οποιοδήποτε από τα φυσικά στοιχεία ενός αναλογικού ή ψηφιακού υπολογιστή. Ο όρος υλικό διακρίνει τις απτές πτυχές μιας υπολογιστικής συσκευής από το λογισμικό, το οποίο αποτελείται από γραπτές, αναγνώσιμες από μηχανή οδηγίες ή προγράμματα που λένε στα φυσικά στοιχεία τι να κάνουν και πότε να εκτελέσουν τις εντολές.

Το υλικό και το λογισμικό είναι συμπληρωματικά. Μια υπολογιστική συσκευή μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά και να παράγει χρήσιμο αποτέλεσμα μόνο όταν τόσο το υλικό όσο και το λογισμικό συνεργάζονται κατάλληλα.

Το υλικό του υπολογιστή μπορεί να κατηγοριοποιηθεί ως εσωτερικά ή εξωτερικά στοιχεία. Γενικά, τα εσωτερικά στοιχεία υλικού είναι εκείνα που είναι απαραίτητα για τη σωστή λειτουργία του υπολογιστή, ενώ τα εξωτερικά στοιχεία υλικού είναι προσαρτημένα στον υπολογιστή για να προσθέσουν ή να βελτιώσουν τη λειτουργικότητα.

Τι είναι τα εσωτερικά στοιχεία υλικού του υπολογιστή;
Τα εσωτερικά στοιχεία επεξεργάζονται ή αποθηκεύουν συλλογικά τις οδηγίες που παρέχονται από το πρόγραμμα ή το λειτουργικό σύστημα (OS). Αυτά περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

Μητρική πλακέτα. Αυτή είναι μια πλακέτα τυπωμένου κυκλώματος που συγκρατεί την κεντρική μονάδα επεξεργασίας (CPU) και άλλο βασικό εσωτερικό υλικό και λειτουργεί ως ο κεντρικός διανομέας από τον οποίο διατρέχουν όλα τα άλλα εξαρτήματα υλικού.
ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΣ. Η CPU είναι ο εγκέφαλος του υπολογιστή που επεξεργάζεται και εκτελεί ψηφιακές εντολές από διάφορα προγράμματα. Η ταχύτητα ρολογιού του καθορίζει την απόδοση και την αποτελεσματικότητα του υπολογιστή στην επεξεργασία δεδομένων.
ΕΜΒΟΛΟ. RAM -- ή δυναμική RAM -- είναι προσωρινή αποθήκευση μνήμης που καθιστά τις πληροφορίες άμεσα προσβάσιμες στα προγράμματα. Η μνήμη RAM είναι πτητική μνήμη, επομένως τα αποθηκευμένα δεδομένα διαγράφονται όταν ο υπολογιστής απενεργοποιείται.
Σκληρός δίσκος. Οι μονάδες σκληρού δίσκου είναι φυσικές συσκευές αποθήκευσης που αποθηκεύουν τόσο μόνιμα όσο και προσωρινά δεδομένα σε διαφορετικές μορφές, συμπεριλαμβανομένων προγραμμάτων, λειτουργικών συστημάτων, αρχείων συσκευών, φωτογραφιών κ.λπ.
Μονάδα δίσκου στερεάς κατάστασης (SSD). Οι SSD είναι συσκευές αποθήκευσης στερεάς κατάστασης που βασίζονται στην τεχνολογία μνήμης flash NAND. Οι SSD είναι μη πτητικές, επομένως μπορούν να αποθηκεύουν δεδομένα με ασφάλεια ακόμα και όταν ο υπολογιστής είναι απενεργοποιημένος.
Μονάδα οπτικού δίσκου. Οι μονάδες οπτικού δίσκου βρίσκονται συνήθως σε μια θέση μονάδας μονάδας στη συσκευή. επιτρέπουν στον υπολογιστή να διαβάζει και να αλληλεπιδρά με μη μαγνητικά εξωτερικά μέσα, όπως μνήμη μόνο για ανάγνωση συμπαγούς δίσκου ή ψηφιακούς δίσκους βίντεο.
Ψύκτρα. Αυτό είναι ένα παθητικό κομμάτι υλικού που αφαιρεί τη θερμότητα από τα εξαρτήματα για να ρυθμίσει/μειώσει τη θερμοκρασία τους για να διασφαλίσει ότι θα συνεχίσουν να λειτουργούν σωστά. Συνήθως, μια ψύκτρα εγκαθίσταται απευθείας πάνω από τη CPU, η οποία παράγει την περισσότερη θερμότητα μεταξύ των εσωτερικών εξαρτημάτων.
Μονάδα επεξεργασίας γραφικών. Αυτή η συσκευή που βασίζεται σε τσιπ επεξεργάζεται δεδομένα γραφικών και συχνά λειτουργεί ως επέκταση στην κύρια CPU.
Κάρτα διασύνδεσης δικτύου (NIC). Το NIC είναι μια πλακέτα κυκλώματος ή ένα τσιπ που επιτρέπει στον υπολογιστή να συνδεθεί σε ένα δίκτυο. γνωστός και ως προσαρμογέας δικτύου ή προσαρμογέας δικτύου τοπικής περιοχής, συνήθως υποστηρίζει σύνδεση σε δίκτυο Ethernet.
Άλλα στοιχεία υπολογιστών, όπως θύρες USB, τροφοδοτικά, τρανζίστορ και τσιπ, είναι επίσης τύποι εσωτερικού υλικού.